മലയാളി യുവാക്കളുടെ സ്വപ്ന ഭൂമിയായ ദുബായിയില്‍ ജോലി കിട്ടി ഞാന്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു,റോഡ് പണിയാണു കമ്പനി ചെയ്യുന്നതു,ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റിങ് തന്നെ ഖോര്‍ഫുക്കാന്‍ എന്ന സ്ഥലത്താണ്. പെട്ടിയും പ്രമാണവും തൂക്കി കമ്പനി വണ്ടിയില്‍ യാത്ര തുടങി, ഷാര്‍ജ ദൈദ് റോഡിലൂടെ വണ്ടി പാഞ്ഞു പോയി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, അങകലെ മലകള്‍ പല പല പാളികളായി കാണാം പണ്ടു കഥകളില്‍ മാത്രം കേട്ടിട്ടുള്ള കണ്ടാല്‍ ഭീതി തോന്നുന്ന ചുവന്ന പാറക്കെട്ടുകള്‍.മിക്കവാറും വിജനമായ ആ രണ്ടു വരിപ്പാതയിലൂടെ പട്ടാണി ഡ്രൈവറും ഞാനും മാത്രം. ഇടക്കിടക്കു ഞാന്‍ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യങള്‍ക്കു ഉത്തരങള്‍ നല്‍കികൊണ്ടു അവന്‍ ഡ്രൈവിങ് തുടര്‍ന്നു.അവന്‍റെ സ്ഥായിയായ ഭാവം മൌനം ആയിരുന്നു.ഈ യാത്രക്കൊരു അവസാനം ഇല്ലെ എന്ന ആലോചനയില്‍ ഞാനും ഇരുന്നു.
ഭാവി എന്താകും എന്നുള്ള ആശങ്കകളും പേറി പടചോനെ കാക്കണേ എന്നു മനസ്സില്‍ ഉള്ളുരുകി പ്രാര്‍ഥിച്ചു കൊണ്ടാണ് യാത്ര, ഉത്തരവാദിത്തങള് ഉള്ള ഒരു പുതിയ ജീവിത ത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര എന്നു വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. അവസാനം യാത്രക്കു വിരാമമിട്ടു വണ്ടി ഒരു പോര്‍ടോ കാബിനു മുന്നില്‍ നിര്‍ത്തി. ഈ കുഞു കൂടാണോ ഓഫീസ്? എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഓഫീസ് എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ നീല ചില്ലിട്ട ഒരു ബഹുനിലക്കെട്ടിടം ആയിരുന്നു. ആദ്യത്തെ പ്രതീക്ഷ തന്നെ തകര്‍ന്നല്ലൊ എന്നു ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടു നിന്ന എന്നെ ഡ്രൈവര്‍ നേരെ ഓഫീസ് സെക്രട്ടറിയുടെ അടുത്ത് കൊണ്ടാക്കി. ഞാന്‍ എന്‍റെ കയ്യിലുള്ള ലെറ്റര്‍ അയാള്‍ക്കു കൊടുത്തു.എന്നെ ഒന്നടിമുടി നോക്കി എനിക്കൊരു റൂം കാണിച്ചു തന്നു അതില്‍ ഇരുന്നോളാന്‍ പറഞ്ഞു .മാനെജര്‍ ഒരാഴ്ച ലീവിലാണു, അദ്ദേഹം വന്നാലെ ജോലി എന്തൊക്കെ ചെയ്യണം എന്നു പറയാന്‍ പറ്റൂ എന്നും പറഞ്ഞു.
എന്‍റെ റൂമിന്‍റെ ജനലിലൂടെ കണ്ട കാഴ്ച കൂടുതല്‍ പേടി പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു. കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം കറുത്ത ഉരുളന്‍ കല്ലുകള്‍ കിടക്കുന്നു അതിനപ്പറുത്തു മലനിരകളും.വളരെ കുറച്ചു ആളുകളേ ഓഫീസില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ,മൂകമായ ഒരന്തരീക്ഷം.പലരെയും പരിചയപ്പെട്ടു.മിക്കവാറും എല്ലാവരും മലയാളികള്,വളരെ അത്യാവശ്യത്തിനെ എല്ലാരും സംസാരിക്കൂ.സംസാരത്തിനൊക്കെ ടാക്സ് ഉള്ളത് പോലെ തോന്നിച്ചു.
അങിനെ ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു ഒരു ദിവസം എന്‍റെ റൂമിലോട്ടു കട്ടി ഗ്ലാസ് വെച്ച് കട്ടി മീശയുള്ള ഒരാള്‍ കയറി വന്നു.
മാനേ : എന്താ പേര്
ഞാന്‍: നൌഷാദ് എന്നാണു സാര്‍
മാനേ : ഇതിനു മുന്‍പ് ജോലി എടുത്ത പരിചയം ഉണ്ടോ അതോ കോസ്റ്റ് കോഡ് ആണോ?
ഞാന്‍ :നാട്ടില്‍ വര്‍ക് ചെയ്ത പരിചയം ഉണ്ട് സാര്‍.. ഒരു കൊല്ലമായി ഗുജറാത്തില്‍ ആയിരുന്നു അവിടുന്നാണു ഞാന്‍ ഇങോട്ടു പോന്നതു.എന്താണ് സാര്‍ ഈ കോസ്റ്റ് കോഡ്?
മാനേ : കോസ്റ്റ് കോഡ് എന്നു വെച്ചാല്‍ തന്‍റെ ബന്ധുക്കള്‍ ആരെങ്കിലും ഈ കമ്പനിയില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടോ അവരുടെ കേറോഫില്‍ ആണോ വന്നിരിക്കുന്നതു എന്ന്.
ഞാന്‍ : ഇല്ല സാര്‍ ഞാന്‍ ബോംബെയില്‍ ഇന്‍റര്‍വ്യൂ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്തു വന്നതാ.(ഞാന്‍ വന്നതു ഒരളുടെ കേറോഫില്‍ ആണെങ്കിലും അതു പറ്ഞ്ഞില്ല)
മാനേ : ഓകെ കേറോഫ് ഇല്ലെങ്കില്‍ ഇവിടെ കിടന്നു ജീവിച്ചു പോകാന്‍ വല്യ
പാടായിരിക്കും .
ഞാന്‍ : ഞാന്‍ നന്നായി ഹാര്‍ഡ് വര്‍ക്കു ചെയ്യും സാര്‍.എക്സ്പീരിയന്‍സ് ലെറ്റര്‍ വേണെങ്കില്‍ കാണിച്ചു തരാം. (അതില്‍ എന്‍റെ പഴയ മാനെജറെ കൊണ്ടു ഞാന്‍ ഹാര്‍ഡ് വര്‍ക്കര്‍ ആണുഎന്നു പ്രെത്യേകം എഴുതിച്ചിരുന്നു.)
മാനേ : ചെയ്താല്‍ നിനക്കു കൊള്ളാം, ഞാന്‍ ആറു മാസം നോക്കും മര്യാദക്കു പണി ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ ടെര്‍മിനേറ്റ് ചെയ്യും മനസ്സിലായോ ?
ഞാന്‍ : (ഇടറുന്ന ശബ്ദത്തില്‍) സാര്‍ ഞാന്‍ ശെരിക്കും ജോലി എടുത്തോളാം സാര്‍......
ഇതു കേട്ട് കൊണ്ടു അപ്പൊഴെക്കും എന്‍റെ ഫ്രണ്ടായ ജൂനിയര്‍ എഞിനീയര്‍ കയറി വന്നു,അവന്‍ പറ്ഞ്ഞു ‘ഡാ നീ ഈ കോപ്പനെ അണോടാ സാര്‍ എന്നു വിളിക്കുന്നെ നിനക്കു വേറെ പണിയില്ലെടാ` അപ്പൊ ഇയാളല്ലെ നമ്മുടെ മാനേജര്‍ എന്നുള്ള എന്‍റെ ചോദ്യം കേട്ട് അപ്പുറത്തുള്ളവരെല്ലാം കൂടി വന്നു ചിരി തുടങി. ഞാന്‍ മൊത്തത്തില്‍ ഐസായി പ്പോയി...
അപ്പോള്‍ സെക്രറ്ററി പറ്ഞ്ഞു ‘ഇവന്‍ ഇവിടെയുള്ള ലാബിലെ അസിസ്റ്റന്‍റ് ആണു ഇതിവന്‍റെ സ്ഥിരം പരിപാടിയാ ആരൊക്കെ പുതിയതായി വരുന്നൊ അവരെ കൊണ്ട് സാര്‍ എന്ന് വിളിപ്പിക്കല്‘....നീ ഇതൊന്നും കാര്യാക്കെണ്ട...
എന്‍ ബി: ആ ഡേഷിനെ കണ്ടാല്‍ ഒരു മാനെജറുടെ ഫേസ് കട്ട് ആയിരുന്നു :)
